Şizofren Aşkı Şiiri - Mustafa Karakeçi

Sevmek mi özlemekmi nefretmi üzülmekmi ?..

Neyi kimi nereyi ?...

Şimdimi yarınmı yoksa geçmiştemiydi?...

Gözlerim açıkmı yoksa kapalıyken demi ? görebiliyorum herşeyi...

Dokunduğum ten mi ses mi yoksa bilinmeyen bişeymi...?

Olacakmı olmayacakmı? , imkansızların olabilitesi olası mıydı?

Sorular....sorular..?

Cevap bulduğunu sandığın anda , aslında soruyu yeni anlamaya başladığını anladığın sorular...

Herşey bir yanada...

Ben sana dair bişeyler anlatayım.

Bu karmakarışık dünyamda

Cevapları bulamadığım zamanda

Dokundum ben sana...

Bu yüzden hissedemedin belki
sana dokunduğumu

belki de bu yüzdendi sana dokunurken elimin içinden kayıp geçmesi...

Şu şizofren hayatımın tek gerçeğinin sen olduğunu sana söyleyememem ...

Bu yüzdendi seni sınırsızca sevmelerimin sadece uykularım olması..

İnsanın beyni düşünürken karmaşık bilmeceleri
aynı anda nasıl oluyorda kalbi acıyabilirdi ki

Düşünürken yarın gülüp geçeceğim
ama şimdi canımı yakan herşeyi...

Bak yine başladı o Kalbime saplanıp kalan acı
Anladım , sen yine senden habersiz içime girmişsin ...

Devamında çok şey yazabilirdim bu şiirimsi yazının..

Duygu yüklü kelime kareografileri
ve en güzel karnavalda süzülen dize dize süslü güzel cümleler..

Ama gerçeğim bu kadar basit.

Sen senden habersiz hep içimdesin....
Ve sanırım kalbimi acıtansın.

Yakıcı derecede sıcaksın.

Ve ben eriyeceğini bile bile güneşte bırakılmış kardan adam gibi

Ne sana nede sensizliğe başkaldıramıyorum..

Sadece sensizlikte yavaşça eriyorum....

Hepsi bu....