Sanki sadece bana sarılarak uyuyunca nefes alabiliyordu...
Uyku teslimiyettir...Uyuyan bir insanın bütün suçları bağışlanır... Uyku masumiyettir...Teslimiyetimi ve masumiyetimi sanki yalnızca uykumda hissediyor ve bu yüzden bana olan o sonsuz hasretini ancak böylesi anlarda giderebiliyordu...
Yıllardır bana susuz kalmışçasına ve sanki bütün varlığımı içer gibi sarılıyordu bana...Beni bütünüyle hissedebilmek için herkes evden gitsin, gece gelsin ve biz uyuyalım ve sadece o anlarda ortaya çıkan aramızdaki o sonsuz yakınlık kokusunu içine çekmek istiyordu...
Hissettiklerini yaşamasına ve sevgisinin ne denli yakıcı olduğunu anlatmasına hayat izin vermiyordu çünkü...Aşkını bana sarılıp uyurken yaşıyordu en çok...Bu yüzden başka kadınlarla sevişmemden çok, onlarla birlikte uyumamı kıskanırdı...
Hissediyordum: Her sarılışında varlığımı içen hasreti içimi kavuruyor, sanki içime kendi kaderini akıtıyordu...Rüyalarımız birbirine karışıyordu...Duyuyordum: Yıllardır yurtsuz kalmış sevgisi benliğimde benliğine korunaklı ve güven dolu bir yer arıyordu...
Bazen ruhumdaki derin çığlıklarına uyanırdım...Gözlerimi açar açmaz, o da uyanırdı hemen...İçimdeki her harekete sonsuz bir dikkat kesilmişti çünkü...Sevdanın o koyu gözleriyle ve sanki bir kuyunun dibinden gelen sesiyle, ne oldu, nereye gidiyorsun sevgilim, diye sorardı...Okuldan kaçarken yakalanan bir çocuğun gizli korkusuyla, yok bir şey, sen yat, ben bir sigara içip gelirim, derdim...
Salona geçip ve pencerenin kenarındaki koltuğa oturup bir sigara yakar, gecenin o koyu ıssızlığında neredeyse bir hastalık haline gelen sevgisini düşünürdüm....
Tamamını Oku
Sadece şizofren değil azıcık narsistiz galiba. Ya çok zeki yada o kadını kaybedecek kadar aptalız. Ama bu yazıdaki tek mantıklı karar terketmesi olmus, kutluyorum. Harika bir çalışma..Resmen bir beyin fırtınası. Ama biliyor musun çok şanslısın hınzır, böyle sevilmek herkeze nasip olmaz...
şizofrenliği mi anlatıyor?
ben bu insanı ayakta alkışlarım bu nasıl bir duygu fırtınasıdırki dilden kağida bunlar yansır tek kelimeyle rüya gibi bişey
bütün kitaplarını okudum ve şizofren kitabında şu siir sanatına aşık oldum şizofren beni şiire aşık kıldı bravo cezmi ersöz bravo ve ayakta alkışlarım ben bu sanatı
bilinmez bir içtenlikle söylüyorum görgüsüz belki de en cahil mahsumiyetimle seviyorum cezmiyi.... ama sunuda ekliyorum normal olamaz bu insan bu duygu yoğunluğu ile normal kalamaz....
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta