Şizofren Aşk Şiiri - Zafer Karabulut

Hayat sevgiliye güzel,sevince her dayim seversin
akşam karanlığıyla çöker derin bir yokluk
İçinde o sen,sendeki onun içinde
Bakarsın yere ve düşersin derin bir uçuruma
Anlarsın,sabahın mağrurluğu
Öğlenin durgunluğu
Gecenin suskunluğu
günün olmuş
Dününmüş zaten,yarının ve sonraki günün

Anlamı bu ise eğer,bendeki öylesine yaşamak
Seni gün yapan benim,ben ise bir hiç
O halde,günüm anlamsız sen yoksun
Elime bir bıçak aldım ve göğsüme derin bir kesik attım
Kalbimi çıkardım baktım,göremiyorum ama belki oralarda biryerdesin diye

Şizofren aşktır bu
En içten en derin hatasız varlıksız
İçinde acısı,istesende acın istemesende
Sevinci,istesende sevincin istemesende
Önmüzdeki her saniye görüşmek üzere hoşçakal.