Şizofren Aşık Şiiri - Gamze Kırca

Kifayetsizdir aşk.

çoğu zaman can acıtır.

buruk bir duruşu vardır

gidenin ardından bakarcasına

ve gün gelir bigün anlarsın ki

Aşk hiçbir yere gitmez

Giden senden ve benden ibarettir! ! !

Vedalar suskundur

ve genelde nemli gözlerle bakarlar

ölüm sessizliğine bürünür her yer

Gökyüzünden bi esinti savurur saçlarını,sen yağmuru özlersin

oysa artık yağmur bile yağmaz olur sehre,

kaldırımlarda duymak istersin kokusunu, yokturlar!

Yıldızlara bakarsın,

soluguna alışmış gönlün kanamaya baslar!

unutmayı denersin,

oysaki her yerde o vardr...

Bir off çekip içinden

Bir an gitmek istersin bu kahrolası şehirden

Herşeyi; hatta kendini bile geride bırakıp, terketmek istersin

ama gidişlerin hep yarına ertelenir...

vakit çok geçtir,artık tüm şarkılar onu söyler

tüm gölgeler onun, her yer ondan bir parça

ve bi anda onsuzluk kavramına secde ederken görürsün kendini

belkide ilk kez kabul edersin onun cumhuriyetini

O an;

Ağlamamak için ellerini sıkıp tırnaklarını derinlemesine batırıp

Avuçlarının kanlar içinde kaldıgı anları seyredersin, anlamsızca...

Derin soluk alış verişlerin duyulur,

aynaya kilitlenip derinlemesine bakışlar fırlatırsın

Artık şizofrence sevmeler boyutundasın!

Sen!

Güçlü bir savaşçı olma yolunda boğuşurken yüreğinle

uzaktan, cok uzaktan,keskin bi söz ilişir kulağına;

“SENSİZLİĞE ALIŞTIM” diyen!

kanlı bi katile benzetirsin bu sesi

ölesine acımasızdır ki

yuvarlak oldugunu bildigin dünyanın köşelerini görmeye baslarsın o an

aklımı kaybediyor olmalıyım diye hayıflanırsn

sonra ona ait tüm resimleri parcalar, duvara karsı oturursun!

artık farklı bir duruşun vardır.

kendine bile düşman kesilmiş bi anda

yükünden kurtulmak isteyen bi hamal gibi

ağırlığından ezilmiş sevdanı haykırmaya baslarsın;

Bu ülkenin kahramanı olabilirdim senin için

Gökyüzünden en büyük yıldızı sana getirebilir

O sevdiğin Mavi Engin denize, adını kazıyabilirdim

ölüm umrumda olmazdı, çünkü ben seninle vardım

sen yoksan ben zaten yoktum!

HOŞÇAKAL!