Şizofren Şiiri - Özge Özgen 2

bütün maymunlar raki içiyor bak
bütün filmlerde kırılan vazo
cümleyi içten dağıtıyor

merdiven altı meyhanelerde
keller kellerle hep birlikte

rapsodi
rapsodi
hep aynı tezgah

içimde bir dağ esniyor
salıncakta bir it
bir iti

üstelik biz basma etekli faişeler
kışın kışa ettiklerden
bir yaz bitirdik

bazı geceler kemiklerimde çatırdayan bir izmaritle
şiire odun attık

her ünlemde
dış etime saplanan bir kılçık

kimi ağzını
kimi gözünü yumdu bu işgüzarlığa
biz bir cümle ile işi
morarttık

kes ulan kes
haydar paşaya bir bilet, kes

yazlan bütün mektuplarda
hep aynı şair klasiği

"de" yi, "da"ya, vurduran "imge" ne ?

yüzlerse hep bel altı

sizin ellerinizde bir şizofren hâkimiyeti birikmiş
benim göğüs kafesimde tırtıldan
olma kelebekler

bıraktım güllere şiir yazmayı

utanmalısınız

kış mevsiminde oğlanlar kaç kaktüs eder ki
deve dikenlerinde
hep aynı ağrı

kimin betonu bu
kimin kavgası
kimin omurgası bu kadar kirli

çoğalmıstık
sonra azaldık

"ayva" dedim
cuk oturdu üstüne

oh be
oh be

derimde yanık tarçın kokusu
ve şablon çiçekleri
ağaca tırmandı
az önce

yalansa, beni yalın ayak çiğneyin

vallahi gördüm
hem de billahi