Bir çocuğun miladı düşer alnımın kıvrımlarına
Kırılgan ordular yürür içimde ergen son baharların
İşgal korkusu taşıyan korsan aşklar bölerken şehrin uykusunu
Sen dilimin ucunda şizofren
Ağustos yangınlarıyla kavrulmuş
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta