Şizofren Şiiri - Mahmut Turan 2

gecenin bu vakti,
bomboş sağ yanım.
top oynuyor,
inlerle cinler...
(ben inleri tutuyorum tabi)
sol yanımda,
huma kuşları,
turna katarları,
güvercinler...
yabanıl sesler yankılanıyor,
evcil kulaklarımda...
anne kapı çalınıyor diyorum.
ben kapıya yürüyorum,
annem yazmasına koşuyor...
kim gelse iyi,
hiç kimse...
anne diyorum,
anne ben şizofren oldum galiba...
bir o eksikti diyor annem,
bir o eksikti!..
ne alakaysa artık,
Namaz Dağı'nda bir ihtiyar canlanıyor gözlerimde.
yok hayır,
hayır hayır hayır!..
namaz kılmıyor adam,
adam istavroz çıkarıyor...
sonra,
sonra diyeyim efendime...
kalkıp,
bir kahve yapıyorum kendime...
yılkı bir at silüeti beliriyor,
küçük fincanımın dibinde...
anne diyorum,
anne yılkı atlar da murada dahil mi?..
yılkı ne diyor ümmi annem.
hiç anne diyorum,
hiç!..
tavandaki ampulün yuvası halka görünüyor gözüme bir an,
kablosu ip olarak...
eski çamları bardak olmuş görüyorum bu kez,
bir bardak dolusu zıkkım içiyorum fondip olarak...
oturup bir sigara yakıyorum,
bir sigara daha,
bir sigara daha...
tutuşuyor Fuzuli,
tütüyor hayaller!..