O aşka aşık bir kadındı.
Sevdi mi tam severdi.
Asla vazgeçmezdi.
Güçlüydü,benden bile...
Her zaman kitap okurdu.
Kitap okuduğunda;
Yüzünde peydahlanan buruk tebessümüne,
Güldüğünde gamzelerinin çıkmasına ,
Gözlerinin küçülmesine,aşıktım.
Yalnız bir kadındı.
Sadece onu kitap okurken görürdüm.
Cesaretlenip ona ,
"Neden bu kadar çok kitap okuyorsun? diye Sorduğumda bana verdiği yanıt:
"Kafamdaki sesleri anca susturabiliyorum" olmuştu.
İşte o zaman anlamıştım.
Neden,insanları kendisinden uzaktaştıdığını
Neden ara sıra titreyerek ağladığını
Çünkü... şizofrendi...
Kayıt Tarihi : 26.2.2018 12:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!