..şizofren Şiiri - Orhan Demirtaş

bazen nefesimi bile özlüyorum
...yokluk içinde imanı gevreyen nefesimi
.......kader ile keder arasında kalan nefesimi
bana senin ismin kadar sık uğramayan nefesimi

adımı unutuyorum
....................takvimlerden ve zamandan koparak
umursamadan umudu ve hüznü

şimdi bilmem ki kendime ne desem
..........deli mi? yoksa divane mi?
ürkek ya da içindekine telaşlı bir halde
..........gözleri derya birinden ötelenirken yürek
ama ille de akan yanımı hatırlayarak bir okyanusta
ve ne olacağımı unutmayarak derinliklerinde

özlüyorum işte
.......... hem kendimi, hem de akılda gezineni
....ikisi de ince sızı.... ikisi de bende kayıp
ve ağız dolusu bela
...sol yanım karanlık, gözsüz gece
sırf bu yüzden uzak konuşuyorum kendimle bile
................bana siz diyecek kadar hem de

..........nasıl olsa saat sana tam bir asır var
hangi ihtimal üzere dursa şimdi bedendeki bu ağır yanıklar

..........göründüğü gibi mi olsa gönül
.....................yoksa hiç kimseye görünmese mi?

en zayıf yerimi dolaşıp kanatan hayalin
ve yani içimde gezinen ama hiç dokunamadığım bir sen
...................hani diyorum
çıkarak tüm ihtişamınla çok yakınların içinden
...........ve tutarak avuçlarımı iki bucağından
aklımı alan ölesi güzelliğinle, bir benim için
.........evvel olsan,
.........................ezel olsan,
..........................................ebed olsan

öylesine benden fazla, öylesine gölgesiz

kime ait olduğunu bilmediğim diller, iklimler var içimde
...........tanımadığım bir hüzün ve insan ayakları
bilmediğim bir ses dolaşıp durur beynimde
ve lodos ve poyraz ve kara-yel kılığında
....şizofren-miyim ne
içimin kaldırımlarında, uzak, çok uzak birinin elleriyle geziniyorum
........yosun yeşili tebessümlerle
...............bir seher vaktine acılarımı asarak

.......şimdi dolaşıyoruz ya içimde arada sırada gözlerinle
elimizi kolumuzu sallayarak aynı yöne gidiyoruz ya seninle
sana sarılarak iç/ten,
......................göçebe bir Kays gibi kendime susuyorum
oysa dilimde ne çok sözcüklerim vardı söylenecek
gölgene bu kadar yakınken.....

............ama adın yok susuyorum içimden

her şeye rağmen yüzün kadar sıcak olsa bir yanım
.....birde çıplak sesin geçse üstümden
.......... güneşe ve aya ihtiyaç kalmasa bir daha
ve birde duam olsan,
.........................hani diyorum ömrüm olsan
....mekandan ve manadan sıyrılarak

kim ne derse desin kolay değil yalnızlık
.............ve çatlarcasına bir hayale bakmak
ve kendin-siz arada uğrayanı sevmek
ve hançeri batarken her tarafına çekip giden gözleri dinlemek

kolay değil yanarken ciğerlerin aynı anda üşümek

gel ne olur ölürüme bırakma beni

yoksan, sesin, yüzün, ellerin
..............ve dahi yüzde/yüzün yoksa
....hangi göz, hangi dudak sağ kalır
..............bütün teoriler, kuramlar değişir yoksan
......yoksan dünya düzeni bozulur, hiçlik kalır geriye
kelimeler- cümleler koşar adım ateşe düşer
ve seni seven kalbim hazanda çatlayan ellere döner

gel bana, gel
yaratılmanın aşkı ile büyük fetihlerden dönmüş gibi gel
...ayaz olsan da gel
............alaz olsan da gel
....................kalbimi kırsan da gel
...........................canımı yaksan da gel

.....sana ait olan ömrümde kalmaya gel

anla beni ne olur, olduğun yerden
...........................bir senin derdindeyim ben

gel, yeniden son dediğimiz yerden başlayalım seninle
kalbime dokun, istersen içimde dolaş keyfince
gül bana gönülden, gönlümden gül bana
.........ve sonra istersen şizofren koy ismimi

içimde dokunamadığım bir sen var
......içimde gezinen eller ayaklar
...........içimde gezinen ey yar

ben seni yürekten seveyim......sen tadını çıkar

Orhan DEMİRTAŞ