Fareli bir evin kavalcısıydım eskiden,
duyulmaz besteler yapardım…
Farelerle ince bacaklı böcekler üstümde koştururken,
rüyalarıma salardım hepsini,
uyanıkken kör dururdum…
Kara kediler yan yan bakardı gözüme penceremden,
bıkardı şarkılarım biçen gözlerce izlenmekten…
Ulurdu köpekler gözlerini bana dikerek,
kaybolurdu uğuntularım tek tek
gözden düşerek…
Gecelerime yoldaş olurdu yalnızlıklarım,
umut umut hayallerime dolardı sanrılarım…
Ve benliğimi sarhoş edip içine çekerek,
soylu renkler sürerdi yüzüme ütopyalarım…
25.07.2010
Sevgi KeskeKayıt Tarihi : 28.7.2010 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!