Artık eskisi gibi aramıyorum seni;
Mesala ismini söylerken içim burkulmuyor...
Kalbim eskisi gibi çarpmıyor...
Çünkü sevmiyorum ve özlemiyorum seni...
Şimdi herkes gibisin benim için yani bir yabancıdan farksızsın!
Sokakta seni görsem inan sadece sokakdaki insansın!
Bak neleri tüketmişiz neleri?
Onca yaşanmışlıktan sonra sadece siz ile biz kalmışız geriye! ..
Hey işte insanlık halleri yüzyılların karmaşası yani...
Oysa anlaya bilseydik kendimizi ve çevremizdekileri;
Ne ilişkiler başlamadan biterdi,
Ne de sen ve ben böyle tüketirdik kendimizi!
Ama uslanmaz bilirim şu yüreklerimiz!
Ve örselenmekle de hiçbir zaman pişman olmaz ki,
Pişman olsada sürekli olmaz ki,
Hayat hayat hey akıyor su misali;
Ve hayatımın içindekiler sel misali kapılıp sürüklenmemek elde mi sanki?
05.12.2004
Cmt.
01:05
Kayıt Tarihi : 17.10.2006 21:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirlerım noter tastiklidir!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!