Sizler;
Avuçlarımızdan dökülen umutlarımızsınız.
Kesin dönüşlerde götüremediğimiz.
Maden ocaklarında,fabrikalarda
Döktüğümüz terlerden yeşeren umutlarımız.
Bu yüzden,kömür karası,is karası gözleriniz.
Sizler,
Kesin dönüşlerimizde,
Saksılardan çıkarıp bir kenara ektiğimiz
Çiçeklerimizsiniz.
Sınıfa girince
Ben alırım o kokuyu
Ben tanırım.
Heimların sessizliği,
Gurbetin acısı iliklerinize işlemiştir.
İsyanınız,asiliğiniz bundandır.
Bana geçer nazınız
Ben anlarım.
Ağlamanız ağıt
Gülüşünüz türkü söyler.
Kimseler duymaz
Ben duyarım.
Harcınızda ter var sizin
Ülkem çiçeklerinin kokusu var.
Umut var.
Kırın kabuğunuzu artık.
Korkmayın başkalığınızdan.
Utanmayın.
Yeşerin.
Yeşersin sizinle umutlarımız.
Sizler;
Kesin dönüşlerimizde,
Bavullarımıza sığdıramadığımız
ÇOCUKLARIMIZ
Kayıt Tarihi : 25.12.2005 13:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Nadir](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/25/sizler-7.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)