Sızlayış Şiiri - Serdar Köse

benim yüzüm sakınmalarla islidir
utanmalarla içkindir yüzümün sol yanı
alnımda keşkeler vardır şehirlerden atlayan
kime varsa boğulduğunu bilen bir dua vardır

Yüzüm islidir,pusludur gençkızlardan çekinmekten
inançları savrulan bir çocuktur yüzüm,
elleri henüz bırakılmış öksüz bir çocuk

yüzüm cinleri çağırır aynalara
uykusundan kaldırır yorgun gözleri
titreyen kalpleri aramaktan
yorgundur,yorgundur yüzüm benim
artık dua edilmeyen bir tanrıdır benim yüzüm,
her köşebaşında eteklerini toplayan bir kadın
sabahları değneklerle kovalayan bir çoban
benim yüzüm, yüzüm benim:
yorgundur saatleri kaçırmaktan

Çekik gözlerin hatrına sığmakla mükellefim ben yüzümle
yüzüm varsa toprağa uzanabilirim derim
'Bu fransızca bilmesem de
gözleri seğirtmeye muktedir bir haber'
Çiçeklerin kokusundan bir şarkıyla geçerim yürekleri yüzümle
yüzümü severim secdeye vardığımda
onu severim,
arkadaşların önünde durduğumda

Ben tanrıların helkilerini kutsamakla meşgulüm yüzümle
Yüzüm
uçarı bir merhabadır aynaların karşısında
bir sinema çağrısıdır kameralara zorlandığında
Yüzüm benim
ne de uslanmaz bir şiirdir
ne de inanılmaz bir masal.
Yüzümü severim
yüzüne benzedikçe

Böyleymiş,eskiden yüzleri varmış insanların
çocuklara hayretlik ettiren yüzleri
yağmura kurdela taktırırlarmış dualarıyla
çapa vururlarmış korkularına
küpelerini çekerlermiş azrailin.
Kalplerinde uçuk bir rüzgar,
dudaklarında eski marşlar..
Yüzleri varmış insanların,
insan insana başka olmadan önce
meryem cebrailin bileklerini kesmeden önce
dualar,aşklar,sevdalar,güvenmeler
gözyaşıyla büyütülen hayatlar
tezgahlara düşmeden çok önce.

Şimdiyise kaldırımları yükleniyoruz sırtımıza
çocukların yüreklerine varmadan geçiyoruz yanlarından
birbirimizin gözlerine baktığımız yok
yatak-odalarımız ekranlarda,
parmaklarımız faturaların peşinde
Ceplerimizde bir yığın günah
taşıyoruz kuşlara hiç yer bırakmadan.

Delikanlılar ağlıyor,
gençkızlar asıyorlar kendileri düşlerinde
bizse
kaldırmıyoruz başlarımızı otobüslerden.
Benim yüzüm artık güzel değil
artık sevmiyorum yüzümü
Gövdem
felçli bir general gibi
kokuşuyor pencere diplerinde