Sızlayanlar Şiiri - Öztürk Acun

Candan edercesine ettiler ustan
Diktiler ocağıma incirin ağacını
Kökten yıktılar ocağımı sandılar

Sızlayan donmuş kanı yediler
Umutsuz elleri zayıflayan bedeni
Durmadan ahlak değiştiren toplumu
Kanayan çıbanbaşı sanılan sorunu
Hesap kitap tutmayan kitap
Yutmayan yalanları
Umarsızca acıyla gülen birçok insan
Dudak büktük beraber

Senle
Yarın benimle coşkun akarken
Tutarken ellerimi
Düşen soğuk demiri
Sıcak yüreğimin korunu

Yadsıma doğanın yasasını
Sen yücel sen coş zıkkım yer gibi
Kahkahalar zevkli kulaklarımda
Onlar akıllı
Onlar tam adam
Yoksa yarımsın
Sızlayan biz zor gören özgür müyüm