zaman sırıtıyor çatlak duvarından
güllerin kokusunu kopartırken
sızlanışın sesi yükseliyor
yeşiller sevda gezisinde
kıvamın ortasında güneş
toprağın yüzüne aşkı döşüyor
yolun darağacında diken
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta