Bir ipe boncuk dizer gibi,ardı arkasına diziyorum,sensiz geçen her bir günü.
Hepsini toplayıp yaksam diyorum,küllerini savurup,dumanıyla haber etsem olduğum yeri,o zaman hatırlar mısın ki,geçmişinde unuttuğun beni…?
Tüm kuşların kanadına bağlasam,en sevdiğin renk olan kırmızı renkten ipleri,gözün çarpar da anımsar mısın gidişinle hayatımı kana buladığın günü?
Martıları yollasam bulunduğun denizin üstüne,yüreğinden düşürdüğün gibi,aklına da düşürür müsün,verdiğin tüm sözleri?
Ve hatırladığında hiç birini tutamadığını,utancından yere düşürür müsün deniz mavisi gözlerini?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta