Ben
Sizden önce kazdım mezarımı
Kendi ellerimle attım toprağımı
Oturup başıma bir de ağladım.
Sizinki işin provası.
Yüzüme hep gülücükler taktım.
Siz yaşadığımı sandınız.
Öyle çok öldüm ki aranızda
Kendimi toprağa verirken
Sizden daha kalabalıktım.
Sizinki işin provası.
Duvarlardan seken sessiz çığlıklarım
Kalbime ateş açardı.
Gülerken bile duygularım kan ağlardı.
Siz benim yaşadığımı sanırdınız.
Sizden önce aldım vefat haberimi.
Çektiğim, ömrümün ölüm sancısıydı.
Beyaz sayfalara çizdiğim mezarlarıma
Her öldüğümde kendimi taşıdım.
Sizinki işin provası.
Kirpiklerimde ırmaklar aktı.
İçime sildim hep hüznümü.
Üzerime su taşıyorsunuz
Yorgun gözlerinizin yerine ağlatır gibi.
Ölüm döşeği yıllarımda, yollarımda
Gide gele toprak kanadım
Kan ter içinde.
Sizinki işin provası.
Yorgun gözlerinizle akşamı edip
Rüyalarınızda yollarımı gözlüyorsunuz.
O güzel günlerdeki hayat dolu beni
Yıllarca bekledim durdum.
Ne yaptıysam bir daha kendime gelemedim
Sırtımdaki yüklere yükler eklendikçe...
Sizinki işin provası.
Toprak kanayanın kanı durmazmış.
Ruhumu ne içime aldırabildim
Bedenimi ne içinize aldırabildim.
Bi' yanım bi' yerde
Öbür yanım bi' yerde kendimi uğurladım.
Sizinki işin provası.
Ben ki yüzüme çiçekler diktim
Gözlerimle suladığım...
Kayıt Tarihi : 12.12.2023 19:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!