Sizin Öldümü Babanız Şiiri - Yorumlar

Atilla Durukan
1287

ŞİİR


7

TAKİPÇİ

Sizin Öldümü Babanız
tüm küplere yagarken
damla damla gökten yagmur.
bir küpe yagdı sadece
damla damla gökten kan.
sizin hiç öldümü babanız
hiç kaldınızmı babasız.

Tamamını Oku
  • Naime Özeren
    Naime Özeren 12.10.2014 - 23:08

    Benim öldü... Dünyam karardı, okyanusun ortasında yapayalnız kaldım sandım...Üçgül çiçekleri hep babam babam kokmaya başladı...

    ÜÇGÜLLER HEP SEN KOKARLAR...


    Havada üçgül kokusu var
    Üçgüller hep sen sen kokarlar.
    Kokunu duyumsarım bin bir özlemle
    İçimde bir hüzzam şarkı
    Geçebilmek için üçgül tarlasının önünden
    Yolumu değiştiririm,
    Nedenini bilemezler

    Yılların yorgunuydu güzel gözlerin
    Uzamıştı sakalların, zayıflamıştın.
    Sarıldım, öptüm ellerinden
    Kaybolmuştu nasırların.
    Acaba diğer babalara da
    O denli kısa mıydı geceler?
    Hep gün ağarmadan giderdin işe,
    Gece, yarılanırdı nerdeyse
    Eve döndüğünde…

    Sitemkârdı gözlerin,
    Kırılgandı sert kabuğunun içindeki
    Yumuşacık yüreğin.
    Sordun;
    Nerde kaldın, neden daha erken gelmedin?
    Geçerli bir neden bulmaya çalıştım kendimce
    Kabullenmedin.
    Oysa sonun başlangıcıymış vakit,
    Bilemedim…

    Sokuldum yanına eskiden olduğu gibi
    Çocukluğumu anlat bana dedim,
    Gülümsedin.
    Askerden o gün dönmüştüm,
    Bir şubat ayazıydı gelişin.
    Kızımız oldu diye çok sevinmiştim.
    Gurbet kuşu olacakmışsın
    Nerden bileydim?
    Okuman uğrunaydı sadece
    Katlandığım hasretin,
    Gözlerinden gönlüme akıverdi sıcacık sevgin…
    Sonra;
    Bir at bile kırk yıl koşarmış derler,
    Ben koşmaya başlayalı elli yılı da geçti,
    Artık nasıl eskimeyeyim, dedin
    Kabullenmiştin…

    Oy kadersizim, oy çilelim, oy gülmezim,
    Bizler içindi tüm çektiklerin bilmez miyim?
    Dertlerini içine gömdün de belli etmedin.
    Yaklaşık kırk gece nefesini dinledim.
    Her yeni güne yeni bir umutla girdim.
    Bir şubat ayazıydı vakitlerden yine,
    Umudun bittiği yerde
    Seni zor ecele teslim ettim.

    Güneş kaç kez battı tepelerin ardında?
    Ve kaç turna katarı geçti o günden beri?
    Bilemem, hiç saymadım ki…
    Artık anlamı yok köye gelmelerin
    Ve seni ne kadar sevdiğimi söylemenin
    Yok artık gelişimize sevinmeler, tatlı telaşlar
    Viran kaldı ardından evler, bahçeler, bağlar

    Ceketinin cebinde bir tutam kurumuş üçgül
    Yokluğuna ağlar.
    Havada yine üçgül kokusu var.
    Neden bu kadar acımasız üçgüller?
    Ve neden hep sen sen kokarlar?
    Ne zaman gönlüme düşsen canım babam,
    Yüreğimin bir köşesinde
    Gizli bir yara kanar kanar,
    Küçük bir kız çocuğu
    Sessizce sensizliğine ağlar…

    Naime Koç ÖZEREN / Ağustos 2008


    BEN RAHMETLİ BABANIZIN MANEVİ KİŞİLİĞİNDE KAYBETTİĞİMİZ TÜM BABALARIMIZA RAHMEN. SAĞ OLANLARA HUZURLU, SAĞLIKLI VE MUTLU BİR YAŞAM DİLİYORUM. KUTLUYORUM ŞİİRİNİZİ VE SİZİ ATİLLA BEY... NİCELERİNE...

    Cevap Yaz
  • Cevat Çeştepe
    Cevat Çeştepe 12.10.2014 - 21:12

    'Sizin hiç babanız öldü mü.., benim bir kere öldü kör oldum' demişti Cemal Süreya..., bütün babası ölenler için...
    Babanız için rahmet diliyorum, ışıklar içinde uyusun sayın Atilla Durukan...
    Kaleminize, yüreğinize sağlık.

    Cevap Yaz
  • İbrahim Kurt
    İbrahim Kurt 12.10.2014 - 21:02

    Sizin Öldümü Babanız
    tüm küplere yagarken
    damla damla gökten yagmur.
    bir küpe yagdı sadece
    damla damla gökten kan.
    sizin hiç öldümü babanız------ Hocam az değişik olacak kutlamam ,bu duygu yüklü, bu merhamet yüklü. bu sevgi yüklü şiirinizi canı gönülden kutluyorum

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta