"Dili neftî, eli kömür karası
Tutamaz sözünü iki toy arası
Zor olmadan özünde yok varası
Sizin iller geçim sürsün istemez
Sorsalar dağlar taşlar derya deniz
Yarınları hesap etmez biriniz
Bu gidişe dayanamaz diriniz
Sizin iller de çark dönsün istemez
Hakikatte hayvan bitki anıtmaz
Bu cihan ki üzgünüzü unutmaz
Akîl bunca araz üzre diretmez
Sizin ilde çan çalınsın istemez
Ademoğlu bırak arzun' kenara
Hırsın' yoğur, destek olsun duvara
İstikbalde nice günler ağara
Sizin ilden güzelini istemez"
Edip buyur dizine otursunlar
Şu sivri sözünden ders çıkarsınlar
Beşer yükün' toprak ile dersinler
Sizin ilden ötesini istemez
Kayıt Tarihi : 26.5.2023 13:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu eser yeşil dönüşüme uyum sağlamakta direnen çıkar gruplarına ithafen halk edebiyatı ölçütleri kullanılarak kaleme alınmıştır. Bazı sözcüklerin aşağıda verilen anlamları şiiri açıklamaya yardımcı olacaktır: neft: yeşil, petrol, dolar // toy: Birleşmiş Milletler Taraflar Konferansı (UNFCCC, Conference of the Parties) // zor: dayatma, hegemonya, uluslararası hukuk // geçim: ekonomi // anıtmak: bakakalmak, boş boş bakmak // üzgü: işkence, cefa // çan: alarm
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!