Dün;
"Yaratılanı severim
Yaratandan ötürü".
Bugün;
Güçlüyse yaratılan,
Yanındayım her an.
Mazlumsa şayet,
Bir de gariban,
Yağdır bombaları
Bir de sen tekmele.
Üzülme,
Hazırdır bahanen,
' Ne yapayım yetmedi gücüm
Üstelik yapmaktayım takiyye,
Yoksa ben de sevmem zalimi
Ülkem için yaparım,
Uymasa da inancıma yaptığım'.
Yalancının?
Kaç kişiydi Musa
Boğarken firavunu Nil'de?
Peki ya İsa
Gerilirken çarmığa?
Haklısın, çok kalabalıktı galiba
Ahmet,
Bedirde, Hendekte, Uhut’ta.
Boyun eğdiler her biri
'Ne yapalım yaparız takiyye' diye.
Yeter artık yorma
Ne kendini, ne de bizi
Daha fazla, itiraf et,
Yaratan'dan saklayamayacağın
Kimliğini.
İlgilendirmez elbette kimseyi
Bana ne?
İnanma ya da inan sonuna kadar.
Ancak, şu nu bil ki,
Yok başka gideceğimiz yer,
Yatacağımız mekân bizim,
Sizin gibi.
28.08.013 Gülveren Ankara)
Kemal AlkanKayıt Tarihi : 5.9.2013 12:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!