Sizin Eserinizken

niye
siz sürmediniz mi oraya
yok etmek için ürünlerini, yaratımlarını
ya Avrupa’ya, ya bir başka ülkeye
ya da...
özlemleri yaşamaya
siz sürdünüz sizin eseriniz bunlar öyle ya
ne gerek var kızmaya
aşkları yüreklerindeyken, kavgadayken inançları
açlıkları yaşanmışlıkların güncesine çağrıyken
sessizliği ilettiler, sabrı... sabırları
üstelik iletişimi de koparmamış mıydınız
kırık değirmenleriyle girmişken araya
çirkinleştirirken ayları –Eylülleri Martları-
sizdiniz sürgün eden siz
ne gerek var onlara onları sormaya
yeşermeyen ne var ki amaçlarla, gerçekleşmeyen
adı mı yok çağların
çalışmak da çabalamak da yanmak da
yaşam yaşam
ki onlar orada... ve burada
siz evet siz, sizlerdiniz
çalan sevgisini, barışını, bağımsızlığını, ülkesini...
ama kamçılamak da sizin eseriniz
onurunu kişiliğini saygısını... ve kavgasını
çirkinliklere karşı durmasını kamçılamak
e... yargılanmasını güzelliğin
kim koyabilir Anayasaya
niye kızmayın, kızmayın
sonu olmalı başlangıcın
birikimlerini
iletip paylaşırken yaşayanlarla
yaşamak yaşamak...