sevince yaşar insan; ölünce sevemezsin...
Sizin bu cehaletiniz yordu beni,
Aptallığınıza doyum olmuyor.
Sizin bu namussuzluğunuz yordu beni,
Şerefsizliğiniz son bulmuyor.
O soysuzluğunuz ki her devirde karşımda,
Sizin bu kahpeliğiniz bir beladır başımda.
Güzel olan her gönlü kırarsınız,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta