Sızıldıyor Şiiri - Habibe Merih Atalay

Sızıldıyor,
kanıyor incelikten belki incecik
kalp denilen şey.

Pek anlamı olmayan elbette
saçma sapan şeyler için bile
her defasında atılan
bir çentik bu açılan
göğüs ucu mermisi
kokusunu anımsatır sevginin
silahına saplanır.

Tatlı uykusundadır ya o şimdi
bilmek istemez ya nerede değilim ben,
ne yapamıyorumdur şimdi onsuz..
önceliksiz ölümdür oysa önemsizlik
kınasalar da..

Devrildiğinde bir yılbaşı çamına
ilk aşkım,
incik boncuk poşetinden âmâ..

Ama, yine boş ver haydi öyle kalsın
bozmayalım anısını dölün
ölümlüleri tazeler bellekte.