-ay yüzlüme...-
Bir ani kopuş ve bir feci zelzele
Bir hatırlayış, bir pişmanlık ve bir haykırış
Sonra kemânla karışık bir ince sızı ve gözyaşı
Dökülür kâğıda çığlık çığlığa aslında gönül yaşı
Bu gece kazıdım seni prenses içime
Allah şahidim olsun içimdeki sevgiye
Öyle büyüdün ki şu yaralı yürekte
Yer kalmadı inan başka bakış ve gülüşe
Bırak kendi halinde gönlü; ağlasın, ağlasın...
Ağlasın, ki vuslat ırmağı çağlasın...
Kayıt Tarihi : 10.11.2006 05:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!