Sizi okurken! Şiiri - Mustafa Cilasun

Sizden
Elbette ki
İstifade ettim
Böyle nadide satırlar
Yazabilmeyi çok isterdim

Ve onun için
Hayli imrendim
Daimilikten sıyrılarak
Şimdi bir anda
Derinlerde nefeslendim

Efkârımın
Tarumar olmuş
İkliminde sanki bir ahenk
Meşkindeki illeti keşfettim

Tefekkür
Vuzuhundan
Kelam-ı sadır olan
Ne himmetle neşet ettim

İdrakin
İçselliğe uzanan
Deruni seyrine indim
Kendin adeta meçhulün
En zarif olan nefesindeydin

En derken
Tercih keşmekeşliğini
Aleni bir şekilde gördüm
Ben derken içinde gizlenen
Canavarın nihayetinden ürktüm

Sen derken
Nezaketi hal dilini de
Birçok nedenle öteledim
Biz ne hikmetse kimliğinden
Yoksun nefesleri adeta sobeledik

İz derken
O kutsal iki emanetti
Layığı veçhile hiç göremedik

Tiz derken
Bir nara sandık
Bir azap içinde yaşadık

Rahmeti
Fütursuzluğumuza
Arlanmadan safahat yaptık

Ama siz yazarken
Sizi okurken çok şaşırdım
Sığlığa paye vermiyorsunuz
Azimetle vakarı sergiliyordunuz

Anlaşılmak
İçin yazmak ancak
Tesir içinde nasibi işti

Onu da
Yalnızca halk eden
Verirdi kimin derdiydi

Siz sanki
Bir başka âlemi
Anlatıyordunuz bana
Sanki hava gibi, su gibi,
Toprak gibi, hali aşk talibi

Siz yazdıklarınızla
Sevda dilini konuşan
Onunla anlamlaşan candınız

Siz bir kutsi gaye
Etrafında tavaf yapan
Hissederek yaşayan neferdiniz

Siz hasretiyle
Yandığım güllerin
Efendisinden rahmetin
Sebebi bulunan bir değersiniz

Siz arzı cihanın
En şerefli addettirdiği
ahseni takvim değil miydiniz
Size elbette ki eyvallah diyorum
Huzur ve sükûnumu sizinle buluyorum