Sizi İzleyeceğim... Şiiri - Gürsel Pal

Kanadım...
Sustu kelimeler dilimin ucunda,
Bir yumru boğazımın ta ortasında
İçten içe ağladım.
Yaşadım...
Yaşamayı adam gibi,
Sevmeyi, sevilmeyi.
Ve anladım ben iki cümleyi
İçimde olan iki cihanda.
Ne doğruydu, nede yanlış,
Tek yüreğim vardı ortada kalmış.
Bir terkedilmiş ev gibi,
Kullanılmamış bir eşya gibi.
Anladım...
Bulmak için aramak,
Aramak için araştırmakmış hayat.
Kazanımlar kadar kaybetmelerin de olduğunu
Ve giden her şeyin ardından,
Kalanlarında olduğunu.
Kocaman bir hayat sürdüm içimde,
Kendi halimde kendimce.
Nerede yanlış yaptım,
Nerede yanlıştı hayatım?
Sordum daima kendime.
Kendi içimde kendimi öldürdüğüm de,
Hayatın renginin siyah olduğunu,
Sevdiğimde bir çiçeği
Gri bir gülümsemeyle baktım hayata.
Gökyüzünde yıldızlar kaydırdım gecede,
Bir kuş uçurdum bazen gizlice,
Bir hercainin çığlığıdır yaşam
Duyabilene.
Gitmeliyim artık,
Gidiyorum....
Biliyorum.....
Bu gidişte bile,
İnsanlığımca insanca seviyorum
Seni, onu, bizi, her şeyi
Hayatın içinde gri çırpınışları,
Karanlıkları,
Gülmeyi ve ağlamayı,
Bi cümle herkesi
Seviyorum...
Seveceğim....
Ve sizi daima ama daima
İzleyeceğim..........

Melankoli............