Ey köşe başını tutmuş köhne bakkal
Bir sakız parasıyla kapından içeri daldığımı unutmadım
Ey köşeleri nem tutmuş bakkal
Ceplerimin sevincini unutmadım
Ey benim çocukluğumun cedit mahallesi
Elma nar incir erik ağaçlarını unutmadım
Ey mahallenin beli bükük eli taşlı teyzesi
Sana yakalanma korkusunu unutmadım
Beyaz kapı,demirli ev
ve hayatımı ayakta tutan taştan kale direkleri
dikenliklerde patlayan futbol topuna ağlayan çocukluğum
unutmadım seni cıgaracı köşe başı
bir kıza ulaşmak için ne taklalar attığımı
onu görmek için kaç teravihin üstüne yattığımı
yağmurda zorla elini tuttuğumu
unutmadım
ey doğan güneşi selamlayan komşumuzun horozu
lanet olası ötüşünü unutmadım
her sabaha karşı rüyalarımı başıma yıkan çalar saat
lanet olası sesini unutmadım
sabah erkenden kalkıp ayarıyla oynadığım çalar saat
terse çevirince ayarını çalışını unutmadım
ey babamın hafif hafif aralanan keskin gözleri
açılıpta ne yapıyorsun deyişini unutmadım
ey benim ilk kez okulu kırdığım gün
ve soluğu kucağında aldığım dolgu
ve sigorta yolundan kralın evine uzanan ses
aleyhimde ittifakınızı unutmadım
Kayıt Tarihi : 26.5.2012 19:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!