Sizi bilmem.
Ben;
Nefreti sevdikten,
Yalnızlığı evlendikten sonra;
Umutsuzluğu oğlum,
Çaresizliği;
Kızım doğduktan sonra öğrendim.
Düşmanı,
Dostları gördükten,
Ölümü,dedemi sorduktan sonra;
Karın da beyaz olduğunu;
Aynaya baktığımda öğrendim.
Öğrenip de bir türlü kabul edemediğim;
Nefret oldu.
Belki de sebep bumu?
Bilmem ama;
Nefreti O’ nda gördüm
Kayıt Tarihi : 25.1.2001 09:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!