Ruhun acısı yürek yarasını aştı
Ser sefil yalnızlığın bağrında
Sonsuzluğa kalkan geminin
En kimsesiz kısmında
İnsanlık makamına epey uzakta
Sevgiymiş,aşkmış hepsi lafta
Varlığı bile sahte
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var