Zamanımın
bilmem kaç bin yıl öncesinden
gelip bana sarılan
bilmem kaç bin yıl ötesine
benden kopup giden
birikimin yazgısına kapıldım bir kez
Bir kez gözlerime yerleşti insanlar.
el değmemiş gecelerime girdiler
duyulmamış hikayelerime
hiç hatırlanmayan düşlerime
Neydi o
yıllardır bahçemde duran
yarı aydınlık, yarı karanlık ağacın
dallarından koparıp koparıp
didiklediğim
Neydi o
demincek avucumda duran
parmaklarıma dolanıp dolanıp
çözemediğim
Neydi o sözcükler
dilimin ucunda heceleyip heceleyip
bir türlü söyleyemediğim
Neydi o içimdeki bent
sızım sızım ardına biriktiğim
Kayıt Tarihi : 8.4.2002 00:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Haldun İplikçioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/04/08/sizi-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!