Sızı Şiiri - Eray Bayındır

Sızlıyor.
Kalbime, ruhuma sığmayan bu acı,
Bedenime sıçrıyor.
Önce göğsümde, sol tarafımda filizleniyor.
Sonra gövdemi kaplıyor,
Sonra tüm bedenimi.
Gözlerim kanlanıyor olur olmadık zamanlarda.
Kudurmuş, vahşi bir hayvan gibi bakıyorum insanlara.
Ne öfkemi dindirebiliyorum ne de bu sesleri.
Kime bu öfke?
Kime bu haykırışlar?
Sen diyorum, aynaya bakıp.
Sen!
Her şeyi sen mahvettin.
Her şeyimi sen aldın.
Hırsının, bencilliğinin bedelini bana ödettin.
Gözleri kanlı, saçları dağınık.
Saat üçe yakın.
Aynadaki insan müsveddesi yine sırıtıyor bana.
Yaşadıklarımdan keyif alır gibi bakıyor.
Elime ne geçerse fırlatıyorum, her seferinde paramparça oluyor.
Bir başka aynada, yine can buluyor.