Sızı Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Göle atılan bir taş gibi düştün yüreğime,
Sudaki halkalar misali açılıp büyüdü acılarım,
Her yaram bir ayrı sızladı, sancılandı,
Küllendiğini sandığım ayrılık
Canlandı.

İnce bir sızı gibisin; kemiklerime işleyen,
Gizlendiği yeri oyan, yiyen,
Dudaklarıma oturan bir zorlu gülümseme,
Gırtlağıma tıkalı sinsi bir hıçkırıksın,
Derin bir hüzünsün; sonbaharlardan alınmış,
Varlığın en küçük zerrelerime kadar
Yayılmış.

Aşk özgürlükte de ayni, tutsaklıkta da,
Cennet bahçelerinde de, zindanlarda da,
Denizde de, karada da,
Sevenlere sanki mutluluk mu var
Dünyada?

Güneşe çıksam; sen dikiliyorsun önüme,
Aya, yıldızlara baksam;
Yatsam; kalksam;
Bir sen çıkıyorsun kalkıp önüme,
Herhangi bir yerde arasam;
Armasam.

Benden yana olan tek şeyim kalmamış,
Yüreğim senden yana,
Bedenim, ruhum senden yana,.
Bir çileli canım vardı, onu da sana adadım
Sığınıp
Yaratan ‘a.

(BİR ESİNTİLİ KUŞLUK VAKTİ isimli Serbest Şiirler înden > 53-54/100)