Bir yerlerden başlayabilmeli insan.
O kadar çok anlatacak şeyim var ki.
Ama ılık bir esinti,
Sessiz bir sarhoşluk var başımda.
İnsanı biraz suspus,
Biraz güçsüz bırakan…
Kelimeleri çiğniyorum günlerdir.
Ağzımda büyüyor her sözcük.
Söyleyeceğim sözlerin ağırlığından.
Düğümleniyor boğazım,
Yutkunamıyorum...
Çiğneyip çiğneyip tükürüyorum canımı yakana ne varsa
Be hey diyorum!
Be hey gafil.
Sen aşkı yenilecek bir şey mi sandın.
Sen onu ilaç mı sandın ruha.
-Asıl onun kendisi koskoca bir yara...
Kayıt Tarihi : 19.2.2018 09:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ös
![Özlem Saba](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/19/sizi-265.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!