Sızı Şiiri - Nurettin Aksoylu

Soluksuz nefes
Sen
Ve
Ben
Artık son demindeyiz ömrün
Bitti artık hayatın bahar sağanakları
Ardımızda kaldı çiçek kokulu mevsimler
Okunmamış kitabın sayfası gibiyiz yaşamda
Geçen her saat karanlık
Geçen zaman
Mazimizde başka karanlık

Kirli avuçlarımız
Yıkasak kar suyuyla temizlenir mi ki
Kaçsak kendimizden
Ilık mevsimlerin en yeşil yerlerine
Ayaklarımızın altından aksa sular coşarcasına
İçimiz hala çöl
Boynu bükük ufukların masum sevdaları üzerimizde
Kurtuldum diye bakma
Muhacir vakit içerisinde kuşların ahı
Yağmur tenhalara yağarken bile
En derin noktamızda hala günah tortuları var
Şimdi
Kendimizle nasıl yüzleşeceğiz
Rüzgâra tutunurken batmayacak mı gemiler
Tayfalarını bırakıp koca deryada
İçimizde sızı
İçimizde sancı
İçimizde bir garip ağrı
Bak nasılda kıvrandırıyor diz çökertip bir köşede

Neyimize eyvahlanacağız
Neyimize yanacağız
Biz işlemedik mi bu günahları
Adımlarımızın altında basamaklar kırılırken
Çaresizce düşünmek niye
Düğüm mü atmıştık geçen her saniyeye
Bağlanıp kalsın olduğu yerde
Ey nefes
Ey nefis
Şimdi nasıl sustuk ikimizde
Kahır damlalarının saçlarımıza çektirdiği kendimizde

Nasıl yalvarayım bilmiyorum ki
Hüznün tohumları ekiliyor yine gözlerimde
Su tutuşur mu yanar mı diye sorma
Bedenimin her zerresinde yanıyor işte
Efkârımı sarsam mendile koysam toprağın özüne
Düğümlesem kendimi derin sulara temizlenir mi sence