SIZI
Ne çabuk geçti zaman, çıkıp gittin hayatımdan.
Gündüzleri avunuyorum dünyanın zevkleriyle.
Ama ya geceleri! ..
Yalnız kalınca yokluğun bir o kadar daha acıtıyor canımı…
Hep bir sızı oldun yüreğimde.
Biliyorum; bu hiç geçmeyecek, hiç kimse dolduramayacak boşluğunu…
Kimse saramayacak, kırık kanatlarımı…
Şimdi şu an yanımda olsaydın,
Yaşıyor olman unuttururdu belki bana her şeyi…
Ölüm ne kadar soğukmuş meğer! ..
Anlamam için senin gitmen mi gerekirdi?
Biliyorum! ..
Bu sızı hep sızlayacak yüreğimde, ne yapsam acısı geçmeyecek… Kimseyi koyamayacağım yerine…
Ne zaman ağlasam, sen bana; “Ağlama! Sen çok güçlüsün! ..” derdin, susardım hemen.
Yine de insanım işte, dayanamıyorum bazen.
Sen varken telefonum sürekli çalardı, kızardın bana…
Ama şimdi ne arayan var, ne de soran…
Eskisi kadar acı çekmiyorum artık, sızlayan yaramla yaşamayı öğrendim.
Öğrendim artık kendimi sevmeyi.
Hani söz vermiştin bana, benden ayrılmayacaktın?
Nereye gitsen beni de yanına alacaktın…
Sen de durmadın sözünde…
Bıraktın beni tek başıma, kendimle.
Çok geç oldu, biraz daha dursam tutamayacağım gözyaşlarımı…
Oysa ağlamak istemiyorum…
Uyumak istiyorum, hatta hiç uyanmamak…
Uyurken unutuyorum her şeyi.
Sabah olunca, uyanınca, tekrar sızlıyor yaram.
Bu nasıl bir şey böyle?
Yok mu bunun ilacı?
Ben ölene kadar canımı acıtacak mı bu sızı?
Kayıt Tarihi : 1.3.2012 13:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Size bu sızı yı tarif edemem ki acısı sadece beni yakar.Bir de sevdiklerini kaybedenleri...
Hürmetlerimle.
Sızı nedir bilmiyordum ben öyle acı falan çekiyorsun ama sızının ne olduğunu ancak duyardım ...
Annemi kaybedince kalbimde bir şey oldu...Daha önce hiç hissetmediğim o sıcaklığı hiç tatmamıştım...O zaman anladım sızı böyle birşeymiş...Şimdi sürekli aklımda olmasına rağmen özlememe rağmen arada bu sızıyı hissediyorum...
Alışıyor insan herşeye her şey gibi sızısınıda kabulleniyor zamanla...Hatta bazen kendi kendinin polyannası oluyor...Ne zaman o sızıyı hissetsem annem yanımda saçlarımı okşuyormuş gibi geliyor bana sevdiklerimiz sızlatsada özlemleriyle ben hep yanımızda olduğuna inanıyorum..
Evet ölüm çok soğum birşey, fakat gerçek...
Kırık kanatlarımızı artık kendimize sarıldıkça biz saracağız güzel ablam başka yolu yok...
İçim sızladı yine bu yazıyı okurken...SIZLATTI BE ABLAM EN DERİNDEN....Güzel yüreğine sevgiler yolluyorum...
TÜM YORUMLAR (4)