içine ellerini koydum bavulumun
en üstte kırışmayan gülüşün,
kağışındaki dudak izin...
sonra
dişlerinin pırıltısı var mesela.
bir de 'git' diyişine inat
'seni seviyorum 'dediğin saniyeleri alıyorum yanıma.
en çok bu yer kaplıyor sanırım.
alıp kenara bıraksam olmaz
yanımda olmalı her sözün
yüzüm gözüne bakmasa da.
beni gönderen sözlerin acıtsa da kirpiklerimi
ne bavulumdur ne de çantam...
taşımak da değil esasında
gitmektir avuçlarıma ağır gelen.
hele de sana yasladığım sırtımı izleyen senken.
gittim.
hadi kalk
pişmanlık dolu sızınla çay demle yokluğuma.
ama bu gidişlerim anlatacak sana şiirlerimi
ağlayan bir çift göze kıyamayıp
döneceğim siyah ellerine.
o zaman dehlizlerimizin pencereleri olacak
benim olurken sen,senin olacağım
öyle saat hesabı değil hem de.
fütursuzca ve delicesine;
her gün
her sabah
ve bilhassa her gece...
Kayıt Tarihi : 8.1.2010 12:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!