Hissetmiyorum çoğu zaman seni
hatırlamam bile
istememde keza
lakin en ben olduğum anda varoluveriyorsun
ve ben seni tanıyorum tekrar ve tekrar
Başta biliyorum yapamazsın birşey bana
sonra artıyorsun sessizce
düşünceler başlıyor beynimde
ve korkuyorum
kalırsam sensizce
Anılar yeşeriyor beynimde
filizlenmiş tohum gibi
cansuyun oluyorum gözyaşlarımla
bir bir açıyorsun içime
derine,daha derine
Korktuğum başıma geliyor
üzüyorsun beni işte
başlıyorsun beynimden burnuma
sızı şeklinde
gözyaşlarım takip ediyor seni
sessizce
tek tek düşüyor yere
sen hala sızlıyorsun.
-ÖFA
Faruk AksoyKayıt Tarihi : 26.8.2020 19:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Faruk Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/26/sizi-124.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!