öldüğümde tabutum la,
ben giderken mezarıma.
sel olup akacak yaşlar,
sessizce aglayacak yürek,
ana ve babalar gibi,
yok ki anam ve de babam.
bu cihandan ayrılmak,
her kula yazılmıştır.
göz yaşları nafiledir,
bilinerek aglana.
inşallah kamil iman ile
varırız biz vuslata.
koyunca beni kabre,
donar gözler, dil susar, kapanır dudaklar
dönerken sonsuzluktan, sonu olan dünyaya
aniden esen rüzgar titretecek tenini,
uzattıgın elini baban tutamayacak
işte o an saracak babasızlık ruhunu
donacak tüm bedenin gözlerin kuruyacak.
dualar dillerden inmeli yüreklere,
batan güneşi görün,
zararı varmı ay a,
bir can geldik cihana,
giderken de cihandan
unutmayın bu batış
doğuşun habercisidir.
zindan bilinen mezar
imana özgürlüktür,
hangi can doğup ta,
sonunda ölmedi mi.
hangi tohum topraga
ekilip te bitmedi.
Kayıt Tarihi : 10.12.2014 23:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sonunda ölmedi mi.
hangi tohum topraga
ekilip te bitmedi.
Çok güzel! Teşekkür ederim... 10 puan +ant. İyi geceler...
batan güneşi görün,
zararı varmı ay a,
bir can geldik cihana,
giderken de cihandan ------Atilla hocam muhteşem bir şiir okudum yüreğin hiç susmasın sizi ve şiirinizi kutlarım saygılar sunarım .
unutmayın bu batış
doğuşun habercisidir.
TÜM YORUMLAR (5)