Acılarla geçen yıllara direnmeyi,
Sırtında karlarla uyumayı,
Tepemde dolaşan kartallara yem olmamayı,
Ben sizden öğrendim.Dağlar.
Üzerinden geçen sellerin taşlarını alıp,götürdüğünü,
Esen rüzgarların toprağını alıp,savurduğunu,
Sert geçen kış gecelerinin çatlattığı yerlerini
Kırçiçekleriyle bezetmeyi,
Ben sizden öğrendim.Dağlar.
Tüm acılarıma rağmen dimdik durmayı,
Kurdu ve kuşu birarada barındırmayı,
Ben sizden öğrendim.Dağlar.
Vefasızlara,Aşkı tanımayanlara gülmeyi,
Hakedene bu gönlü vermeyi,
İhanetlerine rağmen utanmadan gelenleri
Çiçeklerle karşılamayı,
Ben sizden öğrendim.Dağlar.
Sahtekarlara karşı çıkmayı,
Beni üzmüş olsa da üzene gülmeyi,
Sevince ölesiye sevmeyi,
Ben sizden öğrendim.Dağlar.
Zalimlere başkaldırmayı,
Mazlumlara kol,kanat germeyi,
Kaçarak elele gelen sevgilileri
Mağaralarında barındırmayı,
Ben sizden öğrendim.Dağlar.
Kayıt Tarihi : 20.5.2009 20:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir asi rüzgar olsaydım
yine severmiydin beni
sahipsiz mezar olsaydım
öyle bir hayat yaşamalıki sonuçta dağ gibi adam desinler
örnek aldığınız durumda güzel
dağ gibi olamıyorsa insan çakıl tozu gibi olur ve her rüzgarda ordan oraya savrulur durur
kısaca ya hep ya hiç saygılarımla
TÜM YORUMLAR (4)