SİZDEN ÖĞRENDİM
Şu hayata küsmüştüm, asla gülmezdi yüzüm,
Bu hayata gülmeyi, inan sizden öğrendim.
Gözyaşlarım gizlerim, özüm ağlardı özüm,
Ben hayata gülmeyi, inan sizden öğrendim.
Biz hayata gülersek, hayatta bize güler,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla