Sizden Öğrendim Şiiri - Fahri Bulut

SİZDEN ÖĞRENDİM
Şu hayata küsmüştüm, asla gülmezdi yüzüm,
Bu hayata gülmeyi, inan sizden öğrendim.
Gözyaşlarım gizlerim, özüm ağlardı özüm,
Ben hayata gülmeyi, inan sizden öğrendim.

Biz hayata gülersek, hayatta bize güler,
Bizi rahatsız eden, gamı-kederi siler,
Gülen gözlerle bakan, karanlıkları deler,
Ben hayata gülmeyi, inan sizden öğrendim.

Adım seher dediniz, yüzünüzde gülücük,
Yaşam karen ti değil, bil ki yarın ölücük.
Ölenler hiç gelmedi, kim diyor biz gelecik,
Ben hayata gülmeyi, inan sizden öğrendim.

Bir baktım güller açtı, güldükçe yüzünüzden,
O anda etkilendim, gül diyen sözünüzden.
Öyle güzel güldün ki, yaş geldi gözünüzden,
Ben hayata gülmeyi, inan sizden öğrendim.

Gülerek karşı koydum, çözümsüzlüğe-zora,
Gül için katlanırlar, dedim bülbüller hara.
Gülmeyen insanların, ciğeri kanser- yara,
Ben hayata gülmeyi, inan sizden öğrendim.

Her koşulda-her şartta, ben de gayrı gülerim,
İçimdeki korkuyu, güle-güle yenerim.
Rızaoğlu, herkese gülmek olsun önerim,
Ben hayata gülmeyi, inan sizden öğrendim.
Gizli nice derdimi, ben güle-güle yendim.
01 MAYIS 2009
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU