Siz yoktunuz.
Kusura bakmayın da hala da yoksunuz...
Benim dört duvar acılarım vardı aralarında çarpa çarpa gezdiğim.
Ezilirken, incinirken neredeydiniz?
Gözümden akacak yaşları yutkunarak çektim içime.
Yaşlarım içime akarak yaşlandırırken beni,
Siz bacak bacak üzerine atıp gülüşümü izlediniz.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
