Siz Yoktunuz Şiiri - Şeref Işı

Her zaman soğuk olan ve sadece misafir geldiğinde açılan misafir odalarımız vardı
Odanın içi soğuk fakat misafir sohbetleri sıcaktı
Mutfakta ağzından buhar çıkan çaydanlık acele ederken içini boşaltmak için çay bardağına
O soğuk odadan kahkahalar yükselecek kadar keyifli sohbetler başlardı
Ellerimizde klavyelerimiz veya telefonlarımız yoktu,bizi mutlu eden oyuncaklarımız ve gerçek arkadaşlarımız vardı
Mahalle kavgaları çıkarır,sonrada maç yapardık.
Biz sıkı çocuklardık
Mahalle kültürüyle büyürken, bakkaldan alınan misketler en büyük servetimizdi
Çızdıgımız her ev resminde yaz, kış o evin bacası tüterdi
O zamanlar kimse soğuktan titremezdi
Menümüz salça ekmekti ve inanın çok lezzetliydi
İnsanın değeri vardı,kadın cinayetleri işlenmez, kimse araçlarından sopayla inmez ve çocuklar sadece sevilirdi
Dedim ya, insanın değeri vardı,yaşamanın değeri vardı,para o zamanlar para ederdi
Doğru yollarımız bozuktu
Doğru her zaman sularımız akmazdı
Doğru elektrıklerımız sureklı kesılırdı
Ama mutlu insanlar, gülen yüzler, birbirine gülümseyerek bakan gözler vardı
Bizim o zamanlar buzdolabımız
Bizim o zamanlar televızyonumuz
Bizim o zamanlar fırınımız,çamaşır makinamız bile vardı
Bizim bir araya gelerek çektirdiğimiz aile fotoğraflarımız ve albümlerimiz vardı
O zamanlar “SİZ” yoktunuz,keşke de olmasaydınız