Siz Yoktunuz Şiiri - Müjgan Aksular

Yüzünden gülüşler
Sözünden eksik olmazdı sevgiler
Dertliye derman, yolcuya ışıktı
Kuşlarla konuşur
Çiçeklerle öpüşür
Şarkılarla sevişirdi
Derdi hiç yoktu, sorsanız
Suskunluğunda konuşur
Tebessümleri ile dinlerdi
Yaratanaydı emanetleri, sığınmaları
Derin en derinlerde arardı yanmaya dairleri
Gözünden süzülenleri yağmurlara saklardı
Kar yağarken yüreğine güneş açardı gülüşlerinde
‘’Mutlaka’’ derdi
Bir gün mutlaka
Bir gün kırıldı dizleri
Kaybetti yaşamak direncini
Topladı çarptı elde var sıfır
Sığ sulara düştü
Takatsiz son çırpınışlar
Ve siz yoktunuz