Bugün siz yoktunuz,
Ve ben yalnızdım.
Az kalsın ağlayacaktım.
........
Oturdum her zaman ki masamıza,
Ve sizi düşündüm...
Kuru yaprakları seyrettim.
Yaprakları dökülmüş ağaçlara,
Yoldaş oldum, kardeş oldum
Bir sanatçı haykırıyordu:
"Çıkarıp gönlümü atasım geliyor" diye!
Ama siz yoktunuz,
Güneş yoktu,
Soğuk ve rüzgar çoktu.
Ben tek başımaydım,
Karşı koyacak gücüm yoktu.
Gökyüzü kül renginde,
Benim yüzüm hüzün renginde,
Hani sözümüz vardı,
Söz kimin yüreğinde?
Bugün siz yoktunuz,
Kalktım ve gittim.
Dalgın, yorgun ve üzgün.
Biraz da kırgın.
Elimde siyah çantam,
Cebimde yalnızlığım,
Gidip onu harcayacağım.
Pahalı ve kalitesiz,
Gülücükler alacağım.
Ve sonra ...
Onları dağıtacağım.
Hem de bedava...
İnsanlar sevinsin diye!
......
Bugün siz yoktunuz,
Ve ben buradaydım.
Az kalsın ağlayacaktım.
Hepinizin yerine,
Ve hepinizin adına,
Ben buradayım.
Kayıt Tarihi : 30.9.2004 18:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu bir dostluk hikayesidir. Ankara'da bir sonbahar yalnızlığında çok sevdiğim okul arkadaşlarıma birazcık sitemimdir. 27 Ekim 1998
tebrikler.
TÜM YORUMLAR (1)