Siz Ve Sız Şiiri - Sebahattin Çelik

Adına türküler yazsan
Dizeler kifayetsiz
Güzeller güzeli desen
Güzelliği emsalsiz
Kocaman yüreği
Duramaz sevgisiz
Her halükarda mutlu
Halinden şikayetsiz
Tam bir yoldaş
Kinsiz ve hin'siz

Asil huylu can dost
Edilmez ki sensiz
İyilik dolu göynü
Kötülükten habersiz
Haksızlığa bile uğrasa
Dili şirret'siz
Her şeye atılmaz
Konuşmaz sebepsiz
Konuşursa olmaz
Balsız ve şekersiz

Bakışından anlar
Arife tarif gereksiz
Tavrıyla gelir üstün
Görünmez seviyesiz
Daima haddini bilir
Davranmaz hadsiz
Söz düşerse söyler
Bekler sessiz
Zarafet sergiler
Kabalıktan nasipsiz

Gözüyle konuşur
Adeta dilsiz
Çok şey anlatır
Sakin ve sessiz
Şefkatle kucaklar
Tamamen beklentisiz
Türkü söyletir
Sazsız telsiz
Adım atmaz öyle
Yerli yersiz

Yüzünde tebessüm
Sanırsın dertsiz
Hüzne yol vermez
Zannetme kalpsiz
Sözü coşkudur
Bırakmaz neşesiz
Yanında içersin
Çayı şekersiz
Şiir gibi yaşar
Değildir kafiyesiz

Çalıp çırpmaz
Olamaz şerefsiz
Çalışır bahçada
Yemez zahmetsiz
Dönemez evine
Bir gün tersiz
Bulunmaz evinde
Beleş ve emeksiz
Elindeki ekmeği
Yiyemez sensiz

Kıyamazdın bakmaya
İnan ki makyajsız
Bir gelişi var
Yürümez şatafatsız
Gözü yoktur her şeyde
Hem de eyvallahsız
Bir duruşu var ki
Değildir arsız
Hile hurda yapmaz
Der ki haksız

Taht kurmuş
Köşk'süz saraysız
Gönülde şahtır
Başı taçsız
Süsü saçıdır
Olsa da taraksız
Çiçeklere ilhamdır
Kapsız ve saksısız
Belki tek eksiği
Hayatı bahtsız
"SeTCeVi" 03/01/2015