Siz ve onlar Şiiri - Latif Epözdemir 2

SİZ VE ONLAR

Şiirler yazdım durmadan
Şair olduğum söylenemez oysa
Büyüdü gözlerimde sevda
Yaşlı bir çınar gibi kederliyim
Yakılmış köyler gibi
Kalbim püskürttü öfkeyi çoktan
Gülücüklerle yürüyen baran
Yaşıyor olsaydı bugün
Size bir demet gül sunacaktı
Ona bir hayat bağışladınız diye
Ama siz, ne yaptınız?
Kin ile beslendiniz.
Başka bir şey görmedi gözleriniz
Bu yüzden
Çocuklar küskün size
Şimdi nasıl bakacaksınız yüzlerine
İşte yeniden boy veriyor hayat
Dağ köylerinde, bayırlarda
Çiçekler açıyor
Her şeye inat
Yeniden soluklanıyor köyler
Ekinler de yeşerecek
Barut kokusu, nadasa duran toprak
Sofralara sarı buğday sunacak
Aşk gönüldeki yerini alacak
Belki ,
Bu yıkık demin
Yaraları bile
Unutulacak,
Peki ya siz
Yeri ve göğü gözyaşına
Tanık etmiştiniz
Sahi,siz ne haldesiniz?
Rahat yatabiliyor musunuz?
Korku düştü mü yakanızdan?
Gün ağardı
Güneş tepemize biner birazdan
Ne tuhaf
Denetimsiz toprakların hakimi
Deniz aşırı diyarlardan koptu
Yakamozlara gark olmuş adalarda
Mercanlarla paylaşıyor zamanı
Mineli başkentlerin sarayında
Zafer naraları var
Çeyrek asır öncesinin nameleri
Söyleniyor aynı zamanda
Ses tonları farklı da olsa
Peki neydi o
Tozlu kıraç yollarda
Atlılarınızla can almalarınız
Ne den bunca acı
Elem, keder, gözyaşı
Kavga neden
Derde derman olmadıysa

Reçeteleriniz,
Kabul edin, kaybettiniz
Zaten kazananı olmayacaktı
Bu anlamsız kapışmanın.
Dinlemediniz.
Onlarda kaybetti
Bizi kaybettiler en azından
Cevahir böyle kurtarılmaz,
Gördünüz ..
Belki yorgunsunuz, dinlenin
Yalnızda kaldınız
Bunca yıldır, eğlenin
Arada bir adet yerini bulsun,
Söylenin
Tarih sizi yazacak
Sayfalarınız ak mı kara mı bilmem
Ölmüş çocuklar karar verecek.