Siz ne çok gül sevdiniz
kadınlar çiçektir gül'dür dediniz
gül dediniz
ama sizler sevdiklerinizi hiç güldürmediniz
ya benim ya toprağın banal edebiyatıyla
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
çünkü onlar sevmeyi bilmezler, hiç sevilmemişler
Yüreğin dert görmesin, kalemin hep yazsın dostum...
Bir şamar gibi patlamış o cahil ve acımasız suratlara...
Kutlarım...
Çünkü öyle bir meziyetleri yok onların..
'Gül' deyince 'ağız' bildiler, açtılar ağızlarını, yumdular gözlerini..
Kahkaha bile sevmedi onları, alaya aldı 'kargalar', yine anlamadılar!
'Cahilin, yobazın' gülü sevmesi beklenmemeli..
Kutlarım Nimet Hanım.. 'Taşı yerini bulan' şiirinizi ve sizi..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta