Bir simit sarayı
Artık her yerde var
Onlardan bir kaç tane
Ne simit, ne saray
Ne sabah, ne sabah yağan kar
Şimdi aklımda
Oysa biz seninle buluşmuştuk
İşte öyle soğuk bir günde
Gözlerimizde kendimizi görmüştük
Bu ilk buluşmamız değildi
İkinci üçüncü de değildi
Yüzüncü hiç değildi
Ben seni hep buldum ki kendimde
Hep buluştum zamanlarımda
Üstelik akreple yelkovanın
Öpüşmelerini beklemem de gerekmedi hiç
Benim yelkovanım ve akrebim
Hiç ayrılmadı zaten
Gözlerimizde birbirimizi görmüştük de
Ben neden sana baktığımda
Seni göremedim be canım
Onu da söyle
Oysa ilkokuldan bir arkadaşı bile
Görebilmiştim gözlerinde
Hatta Sultanahmet'te bir evin camında
Hiç eksimeden duran menekşeleri
Bir balıkçının huzurunu
Bir denizin hırçınlığı karşısında
Güneşte parlayan
Alabalığın pullarını...
Devam etsem saymayı
Biter misin sanıyorsun
Seni çoğaltır dururum
Geceyarısı düşlerimde
Peki sen söyle
Sen bana kaç kişi ile gelip
Kaçını bende bırakıp
Döndün kaçı ile
Beni bırakarak bende...
Kayıt Tarihi : 21.1.2006 23:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halime Vatansever](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/21/siz-kac-kisiydiniz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!