Siz isterdiniz,söyleyemezdim

bütün öğretmenlere saygım var.öğreten ve eğiten kutsal varlıklar.ama yoksulluk o kadar kahır ki.bilirsiniz,öğrenciden birşeyler istenir.bir 23 nisandı.Ankara oyunları oynanacaktı.bu oyuna uygun giysiler istendi.bulamadık öğretmenim.hayır giysiyi değil.giysiler,çıkrıkçılar yokuşunda çok vardı.ama biz parayı bulamadık.ve ben seyircilerin arasında arkadaşlarımı seyrettim.dayanamayıp eve kaçtım ve ağladım.

Siz isterdiniz öğretmenim
babama söyleyemezdim
bilirdim
paramız,ancak
yakacağa ve gıdaya yetecek

Siz isterdiniz öğretmenim
anamla paylaşırdım sizi
kocanız paralı bir işte besbelli
giyiminiz yüzünüz
annem gibi değilki

siz isterdiniz öğretmenim
o an olmasın derdim
ben buraya öğrenmeye mi
utanmayamı geldim

siz isterdiniz öğretmenim
bende fırtınalar,
hiç elim kalkmadı bunlar için
böylece
beni
çocukken erişkin ettiniz.

Türk halkı gelir dağılımındaki eşitsizliğin nice küçük beyinlerde yaptığı tahribatları yaşadı.bunu sağlıklı atlatan bireylerin olduğunu söylemek ne kadar sosyolojik ve psikolojik olur bilemem.onu sosyologlara bırakmak gerekir.ama hala neden okullaşma oranımızın düşük ve eğitim kalitemizin tartışılır olduğu ortadadır.belki ülkemizin diğer kaynaklarından kısıp olmazsa olmaz olan eğitime aktarmak gerekecek.küçük beyin ve yürekleri tahribata uğramamış erişkenlere ve geleceğe sahip olmak istiyorsak bundan sakınmamalıyız.